Libro delle immagini VI

Un ente sedoso únese á noite. Na auga, un corpo inclínase cara a outro. Unha man e a dunha sombra inauguran un espazo que só existe no desexo. Dalgún lugar xorde un recordo infinitesimal e moi afastado. Todo está cargado de significado. E desta quietude xorde unha voz.

A partir dos fragmentos das Metamorfoses de Ovidio, unha soprano e seis instrumentos transfórmanse en corpos que desaparecen, figuras en fuga continua, sombras que abrazan outras sombras. Tres escenas nas que a voz atopa un espello no que recoñecerse, un espazo no que ecoar.

Libro delle immagini concíbese como un tríptico no que cada movemento representa o mesmo momento contemplado desde diferentes puntos de vista. Narciso inclinado sobre a auga para tocar a súa propia man reflectida; a chama da súa mirada que o queima cada vez con maior forza; o corpo que logra o seu desexo e contáxiase de morte.

Quero que a ausencia exista só no son. Quero que esa voz sexa o son da carne.